مسئولان سوال هایشان را بنویسند
خبر: شورای شهر سبزوار صد میلیون تومان برای خرید ماشین جدید شهردار اختصاص داد.
شهرداری دارد به ورشکستگی می افتد. ماه هاست که طلبکارها پاشنه شهرداری سبزوار را از جا کنده اند. شهردار در جلسه شورا گفته بود که طلبکارها خانواده ام را تهدید کرده اند. شهرداری به زیر خط فقر رسیده است. اعضای شورای شهر چندین جلسه با طلبکاران گذاشته اند تا ریش سفیدی کنند و مهلت بیشتری به شهرداری بدهند. شهرداری برای حقوق کارمندان خویش مانده است. عیدی کارمندان هم که قوز بالای قوز شده است. شورای شهر برای تامین مالی برای بار چندم در چندماه اخیر باز هم تخفیف جرائم گذاشته است؛ حراج آخر سال...
این ها در حالی است که در این وضعیت قاراش میش مالی، شورای شهر در راستای اقتصاد مقاومتی!!! برای خرید ماشین جدید شهردار صدملیون تومان مصوب کرده اند. یکی از اعضای شورای شهر در جلسه شورا گفته است که «الان 206 تقریبا 40 میلیون تومان است. 100 میلیون تومان که چیزی نیست.» ماشین شهردار که مثل حقوق شهردار نیست تا با زیاد کردنش حقوق شورای شهر افزایش پیدا کند. مگر شهردار ماشین نداشته است؟
جزو سیاست های مسئولین این است که برج های عظیم و ماشین های شاسی بلند بخرند تا نگاه بالا به پایین به مردم داشته باشند. مسئولین وقتی ماشین های خیلی خوب دارند زودتر می توانند از هر کس دیگری بالا سر مشکلات مردم بیایند و آن ها را حل کنند. مسئولین وقتی ماشین های شاسی بلند داشته باشند، زودتر از هر کسی به مقصد می رسند و از همه جلو می زنند، حتی از رهبری.
«همین قضیه‌ى اتومبیلى که شما مى‌گویید، من در جلسه‌اى آقایان مسئولان
دولتى را دعوت نمودم، با آنها راجع به همین قضیه صحبت کردم و چیزهایى گفتم.
البته یک مقدار هم عمل کردند و بالاخره بعضی ها اتومبیل هاى گران قیمت را
کنار گذاشتند؛ لیکن بتدریج باز یواش یواش این کارها را مى‌کنند. دستگاههایى
که مسئولان این کار هستند، باید مراقبت کنند؛ مدیران و رؤسا باید مراقبت
کنند؛ مردم هم باید اقدام در این زمینه را بخواهند. به نظر من، گفتن این
مسائل در محیط دانشجویى و در مواجهه با مسئولان، خودش هشدار دهنده و کمک
کننده‌ى به این است که ان‌شاءاللَّه به نتیجه برسد. به هر حال شما بدانید
که در جمهورى اسلامى، اساس «عدالت اجتماعى» است.» مقام معظم رهبری
خرج که از کیسه مهمان (مردم) بود / حاتم طائی شدن آسان بود
بعضی ها می گویند هزینه های این تیپی برای شهردار آبرو و اعتبار شهر است. وقتی شهردار به شهرهای مختلف می رود، با مسئولین کشوری و لشکری رفت و آمد می کند ... همه به رفاه و سرمایه داری شهرستان اذعان می کنند. یاد داستان ملانصرالدین افتادم که با جامه ی کهنه به مهمانی رفته بود و راهش نداده بودند و مجبور شد بازگردد و لباس فاخر بپوشد. ملا به لباسهای نواش رو کرد و گفت: بفرمایید این غذاها مال شماست اگر شما نبودید اینها مرا داخل آدم حساب نمی کردند.
«من
الان اعلام میکنم و قبلاً هم نوشتم و این را گفتم که آن وقتی که آقایان
امکانات شخصی دارند، حق ندارند از امکانات دولتی استفاده بکنند. اگر ماشین
دارید، آن را سوار شوید و به وزارتخانه و محل کارتان بیایید؛ ماشین دولتی
یعنی چه؟ واللَّه
اگر من از طرف مردم مورد ملامت قرار نمی گرفتم که مرتب ملاحظه ی جهات
امنیتی را توصیه می کنند، بنده با ماشین پیکان بیرون می آمدم. به حد ضرورت اکتفا کنید و اندازه نگه دارید؛ اینها ما را از مردم دور می کند ...» مقام معظم رهبری
شاید مسئولان منتظرند رهبری برای قیمت ماشین هایشان سقف تعیین کند واضح و شفاف. شاید به نظر مسئولین ماشین صد ملیونی، اتومبیل گران قیمت نیست. رهبری باید مصداق تعیین کند. رهبری باید برای لباس ها، خانه ها، املاک، کارخانه ها و ... یکی یکی سقف تعیین کند. رهبری باید بگوید هزینه غذای مسئولان چقدر باشد تا رفاه طلب نباشند، برای اسباب بازی های فرزندانشان چقدر خرج کنند تا از مردم جدا نشوند، پول کفش هایشان چقدر باشد تا تجمل گرا نباشند، هر چند ماه یا هر چند روز کفش هایشان را عوض کنند. زبان من الکن است. مسئولان لطف کنند همه این سوال هایشان را بنویسند تا رهبری یکی یکی آن ها را پاسخ دهد.
همانطور که گفته بودم به نظر من این مطلب آن حقیقت ماجرای شورا با ماشین بیش از یکصد میلیونی را نمی رساند.
این موضوع ربط آنچنانی به بدهی ها ندارد و بیشتر از باب نگاه مادی گرایانه و البته ارزش های حقیر و تحریف شده ای که منجر به این تصمیم شد دچار اشکال اساسی و غیر قابل توجیه است.